هدف از نوشتن این تاپیک اشنایی با جنگنده اف-7 بود. جنگنده ایی که در اذهان
به بدترین هواپیمای
دنیا تبدیل شده بود, هواپیمایی همه از آن به عنوان هواپیمایی که بسیار
ضعیف ,برد محدود ,و عدم داشتن تسلیحات پیشرفته یا سیستم های آویونیک کم
قدرت یاد میکردند. اما اصل این قضیه این است که این هواپیما هم مانند
تمامی هواپیما های دنیا بی نقص نبوده و دارای ایراداتی بوده که غیر قابل انکار است,
اما این یک طرف ماجرا هست!
مهم ترین مشکل دولت چین برای این هواپیما این بود که
قبل از برسی کامل
و دقیق به طرح کپی سازی از میگ -های 21 روسی دست به تغییراتی در این
هواپیما زد.( مقصر اصلی چین است) که به دلیل داشتن مسایل سعی و خطایی
اقدام به فروش این جنگنده با قیمت بسیار پایین به ملل ( کم درآمد) کرد.
همین ترفند برای کشور چین بسیار مفید بود, زیرا که با فروش این هواپیما هزینه تحقیقات بر روی این هواپیما برای خیلی سودمند شد.در
عین حال با به کار بردن این هواپیما توسط کشورهای کاربر عیوب این جنگنده
به مرور زمان بیرون می افتاد و آنها در جهت رفع آن با عنوان ارتقای آها بر
می آمدند. هواپیمایی که در حوالی سال 45 تا 50 شمسی ساخته شد و تا الان هم
که همه ما در کنار هم هستیم بر روی این هواپیما برسی هایی انجام میشود!(
که در اصل هواپیما سازی اشتباه است!!-چون باید تمامی عیوب رفع, و سپس
تجارت آنها اغاز شود) که این نشان دهنده تلاش محدود چین برای این هواپیما
بود !
مثلا هواپیمایی مثل اف-16 الان دیگر دستخوش هیچ گونه تغییراتی
نیست( مگر به سفارشات خاص) چون طرح طبق یک روند ارتقای متعادل پیش رفته
یعنی از اول اینگونه نبوده تا با داشتن یک الگوی اولیه اقدام به فروش کنند.به هر حال جنگنده اف-7
مقصر نبوده
چون توانایی هایی را که هر هواپیمای جنگی رهگیر شکاری دارد را با خود یدک
میکشد.این توانایی ها مثل داشتن یک رادار با برد مناسب با هواپیما ( بیش
از 50 کیلومتر)-حمل موشک های قدرتمند کوتاه برد(
مازیک R-550 -سایدویندر)-سرعت
مافوق صوت- و غیره را دارد!
در ضمن مهمترین مزیت اف-7
سازگاری کامل با هرگونه سیستم آویونیکی یا رزمی میباشد, که مزیت بسیار
بالایی است. اف-7 های نیروی هوایی کشور ما نیز از اصل داشتن مرغوبیت کم بی
بهره نبوده اند , چون کمی خرید آنها از چین زود اقدام شد.( هر چه دیر تر
خریده میشدند- کامل تر بودند)هرچند طر حایی امروزه برای ارتقای انها در
نظر گرفته شده!
تصویر یک فروند اف-7 MG
میگ-21
F یک جنگنده رهگیرکوتاه برد است و اولین الگو از نمونه های میگ-21 بود.اما
همین نمونه یکی از هواپیماهایی است که پس از سرویس شدن از طرف خیلی از
کشورهای جهان مورد استفاده قرار گرفته و آنها را مسلح کرده است.E-5 نمونه
اولیه میگ 21 بود که اولین پروازش را در سال
1955 انجام داد
نمایش پرواز در انظار عمومی مردم و در نمایشگاه هوایی در فرودگاه توشینو در موسکودر ژوئن 1956 انجام
شد.میگ های 21 اغلب درجنگ ویتنام علیه هواپیماهای ایلات متحده به کار
گرفته شد. مابین 26 آوریل 1965 تا 8 ژانویه 1973 فانتوم ها و B-52 های
نیروی هوایی امریکا 68 فروند از میگ های 21 را زدند.بیش از 30 کشور از ملل
دنیا به اضافه دوستان کشور امریکا با جنگنده میگ 21 پرواز کرده اند.حداقل
15 نگارش از میگ 21 خارج از کشور شوروی تولید شده است.براورد ها چنین است
که بیش
از 8000 فروند از این جنگنده ساخته شده است که این آمار بیشتر از تولید سایر جنگنده ها میباشد.
تولید این هواپیما در چین به اندازه ایی بود
که در هر ماه 14 فروند از این هواپیما را تولید میکردکه در درجه اول آنها را
برای صادرات می ساخت!
در
سال 1995 پیشنهاد شد که تا سال 2005 حدود 1000 فروند دیگر از این هواپیما
تولید شود. اما در حقیقت موجودی خود نیروی هوایی چین 500 فروند پیشنهاد
شده است. هواپیمای میگ 21 از سوی ایالات متحده امریکا تحت برنامه خارجی
Materiel Acquisition/Exploitation را کسب,و YF-110 را انتخاب کرد.
در
سال 1961 دولت شوروی لیسانس کارخانه میگ-21 F-13 را که با موتور R-11 F300
پیش میرفت را به دولت چین تحویل داد.زمانی که تعدادی از هواپیماها و کیت
های CKD یا اجرا کننده های ضربتی تحویل داده شد, اما تکنیک های لازم را به
طور کامل ارائه نکردند. سری اول هواپبماهای ساخته شده چین در فوریه
1964 آغاز شد و با نام J-7 استفاده شد! طرح اصلی ساخت جنگنده های اف-7 در
سالهای 1964-65 به کمپانی چنگدو واگذار شد و قرار شد که کمپانی های گیژو و
شینیانگ موتور جنگنده J-7 را تولید و پشتیبانی و حمایت کنند تا زمانی که
تولید آن به طور کامل توسط خود چین آغاز شود.اما این طرح ها با شروع
انقلاب فرهنگی در چین تحت تاثیر قرار گرفتند.
آزمایشات استاتیکی در نوامبر 1965 کامل شدند.
اولین پرواز جنگنده J-7 ساخته شده توسط شینیانگ در 17 ژانویه 1966 انجام شد.تولید جنگنده اف-7
کمپانی چنگدو در
ژوئن 1967 سروع شد.طرح ارتقای J-7II ها از سال 1975 شروع شد و اولین پرواز
را در 30 دسامبر 1978 تایید شد و قرار تولید کامل به سال 1979 موکول
شد.طرح توسعه F-7M ها در سال 1981 شروع شد.(در سالهای اولیه جنگ
تحمیلی).J7 III اولین پروازش را در 26 آوریل 1984 انجام داد. ا
فشای طرح اف-7 M در اکتبر 1984 , و تولید آن در دسامبر 1984 آغاز شد. قرار بر این شد که این هواپیما ها را با نام
ایر گارد بنامند.اولین تحویل اف-7 های P به پاکستان بود که در سال 1988 انجام شد.اولین اف-7 با نام
F-7MP
در اواسط سال 1988 با پاکستان تحویل داده شد.اولین اجرای عمومی F-7MG در
نوامبر 1996 انجام شد.در سال 1988 چین ابتدا 20 فروند از 60 فروند جنگنده
اف-7
اسکای بولتز را به پلکستان تحویل داد.با ارتقای اف-7 های
ظاهرا این طور به نظر میرسید که کراچی به داشتن یک هواپیمای کاملا بومی
چینی متمایل شود.
جنگنده های اف-7 پاکستان
نمونه های تولیدی فعلی از جت جنگنده اف-7 J-7: نمونه تولیدی اولیه برای گرفتن مجوز از شوروی -ساخته چین / شینیانگ - به تعداد خیلی کم
J-7 I:
نمونه اولیه تولیدی جنگنده اف-7 برای نیروی هوایی چین( به سال 1967) که
توسط چنگدو ساخته شد.مجهز به توپ 30 میلیمتری و ورودی مخروطی متغیر , این
هواپیما برای تولید زیاد مورد قبول واقع نشد,چون کاناپه( صندلی خلبان ) آن
مشکلاتی داشت , همچنین از لحاظ ایجکت کردن نیز مسائلی برای ان پیش میامد.
F-7 A: نمونه صارداتی از
J-7 I بود که برای آلبانی و تانزانیا صادر شد.
J-7 II: نمونه تغییر داده شده و بهر توسعه داده شده J-7 I بود که از موتور توربوجت
WP7B با
قدرت تراست 9700 پوند و در حالت پس سوز 13450 پوند استفاده میکرد.همچنین
مخزنی به اندازه 720 لیتر هم داشت. برای این منظور مخزن داخلی (وسطی )
هواپیما تا حدودی افزایش یافته بود.در این نمونه سطح ترمز بر پایه سکان
عمودی منتقل شد تا اجرای فرود در فرودگاه ها راحت تر باشدو مسافت طی شده
کوتاه تر باشد. مشکلات سایبان که موقع ایجکت ایجاد مشکل میکرد برطرف شد و
به دنبال آن سایبان قبل از اینکه ایجکت انجام شود پرتاب میشد.نمونه صندلی
جدیدی که چنگدو پیشنهاد کرده بودقابلیت ایجکت در ارتفاع صفر و سرعت های کم
{ 135 نات یا 250 کیلومتر) را داشت.سیستم قطب نمای جدید
لانژو روی آن نصب شد.تولید انبوه این مدل از اف-7 بسیار بعید به نظر میرسد چون با به وجود آمدن نمونه های
J-7 III , و F-7MG دیگر نیازی شاید به تولید این ورژن نباشد.
F-7B: این مدل از اف-7 نمونه صادراتی هم داشت به نام این مدل از اف-7 توانایی
شلیک موشک های R-550 ماژیک فرانسوی را داشت.تعداد 150 فروند از این مدل که شامل F-7M و F-7B میشد را طی سالهای 1982 تا 1983
به مصر, عراق و سودان فروختند.
JJ-7:
مدل اموزشی و 2 سرنشینه از اف-7 بود که چینی ها ساختند,این مدل را از ورژن
میگ-21 U ( مونگول A ) طراحی کرده بودند. این مدل را کمپانی گیژو در سال
1981 ساخت. FT-7 هم نمونه صادراتی از این هواپیما بود.صندلی ایجکت این مدل
ساخت چین بود و نمونه کپی شده مدل اصلی روسی بود , با این تفاوت که نمونه
روسی آن از غیر قابل اعتمادتر بود.
FT-7A: چین یک سری از اف-7
های اموزشی را به مصر داده بود و بعد از دیدن مشکل داشتن صندلی های ایجکت
روسی آنه که ( اصلی بودند) پیشنهاد داد که انها را بازبینی کندو نمونه های
ساخته شده توسط خودش را که در آنها ابتدا سایبان کنار میرفت و سپس صندلی
پرتاب میشد را به جای مدل قبلی جاسازی کند.
JJ-7II A: نمونه ارتقا داده شده از مدل JJ-7 II بود که
با اویونیک غربی مجهز شده بود مثلا HUD
انگلیسی مدل 956
داشت.که امروزه به یک استاندارد برای جنگنده های J-7 تبدیل شده است. F-7 W
نیز اولین مدل صادراتی از اف-7 بود که این مدل HUD را داشت. در این مدل
تغییراتی در سایبان ها و شیشه های پشت اف-7 داده شد که امروزه از همین مدل
دیگر استفاده میشود.
مدل های FT-7B با داشتن آویونیک ساخت
کمپانی راکول که از این آوینک برای دیگر مدل های بعدی نیز استفاده کردند.
همچنین F-7MB که اولین مدل از اف-7 بود که چهار نقطه حمل مهمات داشت.
نمونه ایی از هواپیمای اف-T 7
F-7M AIRGUARD :
نمونه بهتر و ارتقا داده شده
از J-7II بود که
آویونیک غربی داشت, و مخصوص صادرات بود.داشتن سیستم های آوینونیک انگلیسی
مثل رادار مارکونی( GEC ) مدل 226 اسکای رنجر و HUD مدل 956 و موتور های WP-7B و WP-7BM را میتوان نام برد -
ایر گارد دارای
یک بال کاملا متفاوت بودکه این امکان را به ان داده بود که در هنگام فرود
و تیک اف مسیر کوتاه تری را به اندازه 20 % مدل های قبلی بپیماید. در عین
حال با افزایش حالت آیرودینامک در ان در هنگام اجرای نبرد های هوایی ,
هواپیما بسیار سریع تر شده بود( با همین تغییر حالت در بال ها)
طبق
ادعا های مشتریانی که اف-7 ها را خریده اند روی هم رفته ایرگارد 40% از
میگ 21 در اجرای عملیات هایی( که از ان خواسته میشود) موثرتر بوده است.همچنین ایرگارد ها توانایی شلیک
موشک های هوا به هوای فرانسوی ماژیک R-550 و موشک PL-7 را دارند. ایر گارد ها در سال 1980
به مصر و میانمار فروخته
شدند. تا پیش از سال 2000 ازمایشات مختلفی از سوی چینی ها بر روی اویونیک
و رادار این هواپیما انجام شد که سعی شد از مدل های دیگر استفاده شود که
بعضی از آنه درست نشدو بنابر این تصمیم گرفته شد که سیستم های دیگری را
روی ان آزمایش کنند.
J-7MP : بعد
از حدود 2 سال استفاده نیروی هوایی پاکستان از ایر گاردها( اف- های M ) در
سال 1980 20 فروند از آنها را به کشور چین بازگرداند, هدف از ارسال ایر
گارد های پاکستانی ارتقای آنها بود, پاکستان در خواست کرده بود که سیستم
های آویونیک و تسلیحاتی این جنگنده را تغییر دهند, به دنبال آن چین 24
فروند از اف-7 های ایرگارد را آپگیرد کرد!برای
مثال رادار اسکای رنجر گرینف( اف-آی-ای-آر) ایتالیایی (226- مارکونی GEC ) همچنین
ایرگاردهای پاکستانی را به قابلیت حمل و شلیک موشک های سایدویندر AIM-9 ارتقا دادند.
رادار ایتالیایی 55 کیلوگرم وزن داشت و آنتن آن یک صفحه مسطح مشبک بود.
برد رادار اف-7 های ایرگارد بیش از 50 کیلومتر بودبا این حال رادار انگلیسیتنها 42 کیلوگرم وزن داشت که آنتن آن سهموی شکل( نیم دایره ایی ) بود.
اما تنها برد آن 15 کیلومتر بود. اما هر دو رادار از لحاظ طول عمر و کیفیت دارای میانگین
عمر 200 ساعت را داشتند.J-7MP را به طور انحصاری
بنابر نیاز نیروی هوایی پاکستان اینگونه سازگار کردند.
اما
چین با استفاده از دانش J-7P تجربه هایی بدست آورد که آنها را به صورت یک
استاندارد برای ورژن های بعدی خود اختصاص داد.اختصاص طرح برای F-7 های P و
F-7 های MP . تصاویر از رادار اف-7 و تحقیقات چینی ها با سیمولاتور برای اف- 7 ( MG)
F-7 P : به تازگی این مدل از اف-7 ها ی اسکای بولت را چین برای پاکستان ساخت. تعداد این مدل ساخته شده برای پاکستان
حدود 60 فروند است. با راه اندازی این مدل, تعدادی از اف-7 ها که در خدمت پاکستان بوند,
طرح ارتقای رادار ایتالیایی گرینف MK-II آنها
شروع شد که موفق شد گواهینامه ایزو 9002 را ازKamra Avionics که کارخانه
الکترونیک و رادار پاکستان ( PAC) بود- Pakistan Aeronautical Complex- را
دریافت کند. در مقایسه ایی که بین گرینف -7 و رادار جدید میتوان دید تنها
افزایش 1 کیلوگرمی وزن آن است که به
56 کیلوگرم رسیده است.
اما
در مورد زاوایای اسکن رادار , تغییر -/ + 20 در جه ایی رادار به جای - /+
10 درجه ایی گونه اصلی آن است, به عبارتی درجه دید( اسکن ) رادار 2 برابر
شده است. ضمنا رادار جدید مجهز به ECM ( اخلالگر الکترونیکی سیگنا لها) و
قابلیت دیدن و زدن و همچنین شلیک و زدن را دارد. ( look-down and
shoot-down )همچنین
این نسل از اف-7 میتواند به طور همزمان4 هدف را رهگیری و در زمان لازم یکی از چهار هدف را دنبال کرده و بزند! این مدل یک گونه اموزشی به نام FT-7P هم دارد.
با این تفاوت که گونه های اف-7 آموزشی چینی فاقد رادار هستند این مدل همانند مدل رزمی اف- 7 پی دارای
رادار جنگی بوده به اضافه صندلی های ایجکت شونده مجرد, به طوری که میتوان برای نبرد ها آن را مسلح کرد واستفاده نمود.
J-7 III : که با استفاده از مهندسی معکوس از
میگ های-21 MF ( فیشبد J) مصری( ظاهرا) الگو برداری شده است. به وسیله
شرکت هواپیما سازی چنگدو ( CAC) در این جنگنده
رادار کنترل آتش JL-7( که وزن 100 کیلوگرم و برد 28 کیلومتر و MTBF - طول عمر- 70 ساعت) را داشت و موتور توربو جت
لیانگ WP-13
- نمایشگر سربالای و ایونیک جدیدو ظرفیت سوخت بیشتر شد.( تولید آن محدود
به 20 تا 30 فروند شد) از فروش این مدل تا کنون گزارشی نشده است. ضمنا این
مدل نیز توانایی شلیک آر -550 مازیک فرانسوی را دارد!
JZ-7: گونه
اکتشافی از اف- های چنینی که مانند میگ-21 R بود. این هواپیما علاوه بر
شناسایی توانایی عکس گرفتن را نیز دارد . همچنینمی توان غلاف های
ESM اکتشافی ر ا روی آن توسعه داد.
Saber-II : گونه جایگزین برای سوپر 7 این مدل را کمپانی نورث روپ کروپوریشن با ارتقای F-7P های پاکستان انجام داد. در این مدل ( سابر 2) ورودی موتور در بینی هواپیما دست نخورد به عوض آن رادار این هواپیما تغییر داده شد
و رادار جت جنگنده -شکاری اف-20 تایگر شارک به شماره AN/APG-67 ساخت جنرال الکتریک امریکا روی آن نصب شد. اما این برنامه به علت یک سری مسایل اعتراض آمیز در سال 1989
خاتمه داده شد.و به طور نهایی برای هواپیمای
FC-1/JF-17 تکامل یافت.
غرب و اف- 7 (
طرح سوپر-7 و ارتقای آن که با کمک تکنیک و دانش امریکایی ها بود پس از یک
سری مسایل در سال 1989 به پایان رسید.سوپر 7 مانند F-7FS یک رادار بزرگتر
و قدرتمند تری داشت, همچنین آنتن های به همراه دیگر اصلاحات زیادتر دیگری
روی آن پیاده شد.)
در اواسط سال 1980 انگلستان ارتقای F-7 های M را رد کرد.پس
از آن چینی ها توانستند نتایج موفقی را که به مربوط رد طرح آپگرید به سال
1980 میشد را بدست اورند, پیشتر انگلستان پیشنهاد کرده بود که
در طرح ارتقای اف-7 های چین موتور جنرال الکتریک F-4040 یا
موتور توربو فن پرات اند ویتنی PW 1120 را
روی آن نصب کنند.تا اینکه موتور بهتر شود.انتخاب راداری که بتواند امواج
مادون قرمز یا دسته های اشعه ماورای بنفش را شامل شود,که این مشخ
صات در رادار ها درSea Harrier FRS Mk 1 به کار برده شده است یا رادار AN/APG-69 ساخت امرسون .اگر چه تست نصب رادار روی جنگنده اف-7 موفق بود اما طرح ارتقای
این هواپیما رد شد!قبل از اینکه موتور ها روی اف-7 ازمایش شوند! چون این موتور و رادار جدید
قیمتشان از
یک J-7 نو هم گران تر بود!!! ( قیمت آنها 2 میلون دلار آمریکا در سال 1984بود)
J-7E : نمونه ارتقا داده شده گونه J-7 II بود که در سال 1987 تکامل پیدا کرد و قرار شد که جایگزین گونه های
J-7 II و اف-7 B باشد. در این مدل سطح بالها ی دلتایی 2 برابر شد, هواپیما از موتور توربوجت
WP-13F بهره گرفت
و رادار سوپر اسکای رنجر مارکونی انگلیسی
روی آن نصب شد.توانایی حمل سوخت بیشتر و مصرف آن هم دستخوش تغییرات مفید
شد. قدرت مانور این مدل از جنگنده 45% از F-7 M ها بیشتر بود
.طول باند برای لندینگ وتیک اف برای J-7E به 600 متر رسید, این در حالیست که
طول باند برای تیک اف J-7 به 1000 متر و 900 متر برای لاندینگ بود. J-7E اولین نمونه از خانواده J-7 بود که به
سیستم HOTAS مجهز شد, که از ان به بعد این استاندارد برای مدل های بعدی به کار برده شد.
بالهای تغییر داده شده اف-7
J-7EH : نمونه ساخته شده برای نیروی دریایی که توانایی حمل موشک ای
ضد کشتی مثل C-802
را داشت.اما بنابر محدودیت رادار J-7EH این هواپیما نمیتوانست که به طور
مستقل با داشتن موشک های ضد کشتی هدف هایی که بودند را مورد اصابت قرار
بدهد و با آنها( کشتی ها) درگیر شود! بنابر این اطلاعات هدف یابی میبایست
توسط هواپیمای دیگر مثل
SH-5 یا Y-8X فراهم میشد.
تقسیم بندی کهکشان ها، آنها را درسه دسته مختلف قرار می دهند که عبارتند
از مارپیچی (Spiral)، بیضوی (Elliptical) و بی قاعده (Irregular). وجه نام
گذاری آنها طبیعتا" به آنگونه که ین کهکشانها از بیرون دیده می شوند باز
می گردد.
برخلاف تصور بسیاری از ما کهکشان راه شیری (Milk Way) یعنی
جیی که زمین و منظومه شمسی جزوی از آن هست بصورت یک روبان نیست، بلکه از
نوع مارپیچی می باشد. هنگامی که از بیرون به کهکشان راه شیری نگاه می کنید
ممکن است آنرا بعنوان توده ی از ابر و یا غبار تعبیر کنید اما آن چیزی
نیست جز تعداد غیرقابل شمارش از ستاره ها که بری چشم قابل رویت نیستند.
راه
شیری را تقریبا" می توان مسطح در نظر گرفت که تنها قسمت مرکزی ین کهکشان
کمی برآمدگی دارد. قطر ین کهکشان چیزی حدود 120 هزار سال نوری بوده و اگر
ابرهی پیچی اطراف آنرا هم در نظر بگیریم ین قطر می تواند به 300 هزار سال
نوری هم برسد.
فاصله خورشید ما از مرکز کهکشان راه شیری چیزی
حدود 30 هزار سال نوری میباشد و برآوردها نشان می دهد که حدود 400 بیلیون
ستاره در کهکشان ما وجود دارد. بری درک عظمت هستی همین بس که تا کنون
برآورد دانشمندان از تعداد کهکشان هیی که وجود دارد به عددی حدود 120
بیلیون میرسد.
اختر شناسان ابتدا تصور می کردند که خورشید در
نزدیکی مرکز کهکشان قرار دارد.بعدها دریافتند که مرکز کهکشان بیست و چهار
هزار سال نوری در راستی صورت فلکی قوس با ما فاصله دارد.در ضمن یک سال
نوری مصافتی است که نور در یک سال طی می کند و تقریبا شش تریلیون
کیلومتر(میلیون میلیون)میل یا نه و نیم تریلیون کیلومتر است.با ین سرعت
نور خورشید تقریبا هشت دقیقه طول می کشد تا به زمین برسد. اگر شما بتوانید
با سرعت نورحرکت کنید طی یک ثانیه می توانید هفت و نیم بار زمین را دور
بزنید.ین سوی کهکشان تا ان سوی ان صد هزار سال نوری فاصله داردکهکشان از
یک گوی مرکزی متشکل از ستارگان پیر قرمزرنگ ویک صفحه خارجی مسطح حاوی گاز
وغبار و ستارگان ابی جوان تشکیل شده است.بخش مرکزی راه شیری بید بسیار
درخشانتر به نظر برسد ولی ابرهی غباری شکل آن را از دید ما پنهان می
کنند.خورشید ما درصفحه خارجی در بازو جبارکهکشان قرار دارد.جبار-
قنطورس-قوس و برساووش(برساووس)چهار بازوی مارپیچی کهکشان ما هستند.
کهکشان راه شیری ، کهکشانی مارپیچی است که شامل
حدود 500 میلیارد ستاره است. ین کهکشان حدود 10 میلیارد سال پیش ، از یک
ابر عظیم گاز و غبار تشکیل یافت.در قسمت مرکزی یک هسته برآمده وجود دارد
که به آن Bluge گفته میشود. تراکم جرمی ستاره ها در ین محدوده بسیار بالا
می باشد و سن ستاره هیی که در ین قسمت قرار دارد به بیش از 10 بیلیون سال
میرسد. هسته توسط گروهی از دنبالههی مارپیچی در برگرفته شده است. ین
دنبالهها از ستارههی فروزان تازه شکل یافته تشکیل شدهاند. هسته و قرص
کهکشان با هالهی از ستارههیی با طول عمر بسیار زیاد ، در بر گرفته
شدهاند.
قطر هسته یک کهکشان در حدود 10000 سال نوری است.
قسمت احاطه کننده هسته داری قطری برابر با 100000 سال نوری و ضخامتی برابر
با 1000 سال نوری است که شکل گیری آن به اویل پیدیش کهکشان راه شیری بر می
گردد شید چیزی حدود 10 تا 15 بیلیون سال پیش. هاله(Halo) کهکشان داری
قطری تا 50000 سال نوری است. منظومه شمسی (شامل ابر اوپتیک-اورت) با عرضی
برابر با سه سال نوری نسبتا کوچک به نظر میرسد. خورشید با سرعتی حدود 220
کیلومتر (135 میل) در ثانیه ، مرکز کهکشان(Disk) را در مدت زمانی حدود 250
میلیون سال دور میزند. تا کنون خورشید 15 تا 20 دور به گرد هسته کهکشان
چرخیده است.علاوه بر اجرام موجود در ین قسمت،
توده هیی از گازهی بسیار گرم و یونیزه شده نیز در هاله کهکشان راه شیری
موجود هست. مطالعاتی که در باره گردش کهکشان راه شیری انجام شده است نشان
می دهد که جرم ین قسمت بیشتر توسط موادی که بخوبی شناسیی نشده اند و به
آنها dark-matter گفته میشود تشکیل شده است و در کل جرم کلی کهکشان ما را
احاطه کرده اند.
دیسک (Disk) قسمت تقریبا" مسطحی است شامل تعداد
زیادی ستاره و اجرام آسمانی که همراه کهکشان حرکت می کند. خورشید و منظومه
شمسی نیز در همین قسمت از کهکشان راه شیری قرار دارند که در هر 250 میلیون
سال یکبار به دور هسته مرکزی کهکشان راه شیری گردش می کنند. اغلب اجرامی
که در ین قسمت قرار دارند جوان بوده و سن آنها از حدود یک میلیون سال به
بالا می باشد.
گذر صورتهی فلکی از راه شیری
بیرون از راستی راه شیری تعداد بسیار کمی ستاره کم
نور وجود دارد. بطوری که درخشش مبهمی نیز از آنها آشکار نمیشود. به علت
آنکه راه شیری دیره کاملی در سرتاسر آسمان تشکیل میدهد، در هر نقطه روی
زمین میتوان بخشهیی از آن را دید. چند صورت فلکی مهم که راه شیری از
میانشان میگذرد، شامل ذات الکرسی ، پرساوس ، ممسک الاعنه (ارابه ران) ،
تکشاخ ، بادبان ، صلیب ، عقرب ، قوس ، دلو و دجاجه است.
فراوانی میدان ستاره
انبوهترین میدان ستارهی ، در راه شیری جنوبی قرار
دارد که منظر زیبیی در آسیی جنوبی و آفریقیی جنوبی بوجود میآورد. بری رصد
کنندگان واقع در نیمکره شمالی ، بهترین حالت راه شیری اواخر تابستان دیده
میشود. هنگامی که دجاجه را بتوان در بالی سر دید.
ماهیت راه شیری
ما منظره کهکشان عظیم و پرستارهی را که درون آن
زندگی میکنیم، به صورت راه شیری میبینیم. در کهکشان ما ، احتمالا صد
هزار میلیون ستاره وجود دارد. ما در میان ین کهکشان هستیم و به همین دلیل
نمیتوانیم شکل کلی آن را به آسانی تجسم کنیم. در واقع ، کهکشان راه شیری
، شبیه یک چرخ فلک غول پیکر است و دو بازوی پرستاره دارد، که چندین بار به
دور بخش مرکزی پیچیدهاند. طول کهکشان ما 100000 سال نوری است. 30000 سال
طول میکشد تا یک پیام رادیویی از زمین به مرکز آن برسد. اگر ستارگان
کهکشان را با سرعت سه ستاره در یک ثانیه بشماریم، هزار سال طول میکشد.
قسمت نورانی راه شیری
روشن ترین بخش راه شیری در صورت فلکی قوس است.
تلسکوپهی رادیویی فروسرخ ، علامتهی پرقدرتی از ین منطقه آشکار میکنند.
شید درمرکز بیظلم کهکشان ما ، یعنی نقطهی در راستی صورت فلکی قوس ،
سیاهچاله بسیار بزرگی وجود داشته باشد که آزادانه ستارگان و سیارهها را
میبلعد و توده انبوهی از آنها را در کنار هم جمع میکند.
تغییر صورتهی فلکی
چرخش آرام کهکشان ما که در آن بخشهی مرکزی پیوسته
از قسمتهی بیرونی پیشی میگیرند، به ین معنی است که ستارگان نیز بطور
مداوم در پهنه آسمان حرکت میکنند. در چند میلیون سال ینده ، منظره صورتهی
فلکی در نتیجه ین حرکت بی وقفه ستارگان تغییر حالت خواهد داد.
همسیگان دیوار به دیوار ما
یا همه ستارگان در کهکشان ما جی گرفته اند؟یا
کهکشان ما کل جهان را تشکیل می دهد؟چنین نیست.در نیمکره جنوبی می توان دو
تکه ابر را شب هنگام مشاهده کرد که به نظر می رسد تکه هی جدا شده ی از راه
شیری باشند.انها را ابرماژلانی بزرگ وابر ماژلانی کوچک گویند.ابرهی مزبور
به نام فردینان ماژلان اولین اروپیی که آنها را مشاهده کرد نامیده شده
اند.انها نیز از تعداد زیادی ستاره کم نور تشکیل شده اند و کهکشانهی
کوتوله ی هستند که در فاصله صد و پنجاه هزار سال نوری ما قرار گرفته
اند.ابر ماژلانی بزرگ تقریبا داری ده میلیارد ستاره است و ابر ماژلانی
کوچک فقط از دو میلیارد ستاره تشکیل شده است.کهکشان ما در مقیسه با انها
همچون غولی است.
خانواده راه شیری
کهکشان هی دیگری نیز وجود دارند .به عنوان مثال یک
تکه مه مانند کم نور در صورت فلکی امراه المسلسله(زن به زنجیر کشیده
شده)وجود دارد.قرنها بود که به وجود ان پی برده بودند اما آن را چیز مهمی
نمی پنداشتند.ولی اختر شناسان در دهه 1920 پی بردند که ین تکه ابرکهکشانی
دور دست است که از کهکشان ما بزرگتر است.نام ین کهکشان امراه المسلسله است
و با ما دو میلیون و سیصد هزار سال نوری فاصله دارد.
تقریبا بیست
و چهار کهکشان دیگر نیز وجود دارند که اکثر انها کوچکند و فاصله آنها با
ما در حدود فاصله کهکشان امراه المسلسله است.آنها خوشه ی از کهکشانها را
تشکیل میدهند که کهکشانهی گروه محلی نام دارند.ین کهکشانها بر اثر نیروی
جاذبه در کنار هم قرار گرفته اند و در حال گردش به دور یکدیگرند.